آمنه سادات ذبیح پور خبرنگار ایرانی حوزهٔ سیاست در خبرگزاری صدا و سیما است. او از مجریان اخبار ۲۰:۳۰ شبکه دو سیمای جمهوری اسلامی ایران است. فعالیت او بیشتر شامل بررسی و تهیه گزارش در مورد شبکه های ماهواره ای خارج از ایران است. از ذبیح پور در سال ۱۳۹۲ به خاطر فعالیت خبرنگاری در مورد عملکرد دولت محمود احمدی نژاد رئیس جمهور وقت ایران تقدیر به عمل آمد. وی از مجریانی است که به همکاری با نهادهای امنیتی برای ضبط «اعتراف اجباری» متهم است.
... [مشاهده متن کامل]
بر اساس گزارش های منتشرشده در شبکه های اجتماعی، آمنه سادات ذبیح پور در پرونده سازی علیه بسیاری از فعالان مدنی و سیاسی داخل ایران مشارکت داشته است و در شبکه های اجتماعی به عنوان «بازجو - خبرنگار» شهرت یافته است. او در اسفند ۱۴۰۰ به عنوان «سرپرست سردبیری گروه رسانه های فارسی زبان بیگانه» صداوسیما منصوب شد.
۲۵ آبان ۱۴۰۱ وزارت خزانه داری ایالات متحده آمنه سادات ذبیح پور را به اتهام بازجو - خبرنگار بودن و گرفتن اعتراف اجباری تلویزیونی تحریم کرد. ۲۱ آذر ۱۴۰۱ هم اتحادیه اروپا آمنه سادات ذبیح پور را بازجو - خبرنگار خواند و او را به دلیل نقض فاحش حقوق بشر در فهرست تحریم های خود قرار داد. ۱۳ سپتامبر ۲۰۲۳ وزارت خارجه استرالیا آمنه سادات ذبیح پور را به دلیل «نقش مهمی که در پخش اعترافات اجباری» دارد، تحریم کرد.
سپیده قلیان فعال کارگری از ذبیح پور، خبرنگار صدا و سیما به اتهام «بازجویی» و «اعترافات اجباری» شکایت کرد که قاضی پرونده در دادگاه رسیدگی، آن را بدون بررسی مختومه اعلام کرد. قلیان با بیان این که ذبیح پور در هنگام «بازجویی و شکنجهٔ» وی در اتاق حاضر بوده افزود: «در مراحل تولید طراحی سوخته، شخص خانم آمنه سادات ذبیح پور در اتاق بازجویی حضور داشت تا پس از ساعت ها شکنجهٔ جسمی و روحی، متنی را که از قبل آماده کرده بود برای خواندن در مقابل دوربین، در اختیار ما بگذارد. » اظهارات سپیده قلیان دربارهٔ نقش ذبیح پور در تهیهٔ «اعترافات اجباری» از او، موضوع مشارکت خبرنگاران رادیو و تلویزیون حکومتی با نهادهای امنیتی ایران در اخذ «اعترافات اجباری» از زندانیان سیاسی را مطرح کرد. ذبیح پور مشارکت در بازجویی از قلیان را تکذیب کرد و بابت آنچه طرح اتهامات کذب علیه خود دانست از قلیان شکایت کرد.
... [مشاهده متن کامل]
بر اساس گزارش های منتشرشده در شبکه های اجتماعی، آمنه سادات ذبیح پور در پرونده سازی علیه بسیاری از فعالان مدنی و سیاسی داخل ایران مشارکت داشته است و در شبکه های اجتماعی به عنوان «بازجو - خبرنگار» شهرت یافته است. او در اسفند ۱۴۰۰ به عنوان «سرپرست سردبیری گروه رسانه های فارسی زبان بیگانه» صداوسیما منصوب شد.
۲۵ آبان ۱۴۰۱ وزارت خزانه داری ایالات متحده آمنه سادات ذبیح پور را به اتهام بازجو - خبرنگار بودن و گرفتن اعتراف اجباری تلویزیونی تحریم کرد. ۲۱ آذر ۱۴۰۱ هم اتحادیه اروپا آمنه سادات ذبیح پور را بازجو - خبرنگار خواند و او را به دلیل نقض فاحش حقوق بشر در فهرست تحریم های خود قرار داد. ۱۳ سپتامبر ۲۰۲۳ وزارت خارجه استرالیا آمنه سادات ذبیح پور را به دلیل «نقش مهمی که در پخش اعترافات اجباری» دارد، تحریم کرد.
سپیده قلیان فعال کارگری از ذبیح پور، خبرنگار صدا و سیما به اتهام «بازجویی» و «اعترافات اجباری» شکایت کرد که قاضی پرونده در دادگاه رسیدگی، آن را بدون بررسی مختومه اعلام کرد. قلیان با بیان این که ذبیح پور در هنگام «بازجویی و شکنجهٔ» وی در اتاق حاضر بوده افزود: «در مراحل تولید طراحی سوخته، شخص خانم آمنه سادات ذبیح پور در اتاق بازجویی حضور داشت تا پس از ساعت ها شکنجهٔ جسمی و روحی، متنی را که از قبل آماده کرده بود برای خواندن در مقابل دوربین، در اختیار ما بگذارد. » اظهارات سپیده قلیان دربارهٔ نقش ذبیح پور در تهیهٔ «اعترافات اجباری» از او، موضوع مشارکت خبرنگاران رادیو و تلویزیون حکومتی با نهادهای امنیتی ایران در اخذ «اعترافات اجباری» از زندانیان سیاسی را مطرح کرد. ذبیح پور مشارکت در بازجویی از قلیان را تکذیب کرد و بابت آنچه طرح اتهامات کذب علیه خود دانست از قلیان شکایت کرد.
