املا کردن


معنی انگلیسی:
spell, dictate

لغت نامه دهخدا

املاکردن. [ اِ ک َ دَ ] ( مص مرکب ) اِکتاب. ( تاج المصادر بیهقی ) ( منتهی الارب ). املال. ( تاج المصادر بیهقی ) ( مصادر زوزنی ). مطلبی را تقریر و القا کردن تا دیگری بنویسد : دبیر پیش وی نشسته و نامه ای می نوشت و فضل املا همی کرد. ( تاریخ بلعمی ). نامه فتح بخط عراقی و امیر املا کرده بود. ( تاریخ بیهقی ). گفت این همه را املا این مرد کرده است. ( تاریخ بیهقی ).
یک زمان ذکر دوست کرد بیان
ساعتی درس عشق کرد املا.
( منسوب بناصرخسرو ).
انشا کندش روح و منقح کندش عقل
گردون کند املا و زمانه کند اصغا.
مسعودسعد.
گوشوَر یک بار خندد کر دوبار
چونکه لاغ املا کند یاری بیار.
مولوی ( مثنوی ).
گر آن جمله را سعدی انشا کند
مگر دفتری دیگر املا کند.
سعدی.
ز دل مجموعه ای هر روز املا می توان کردن
ازین یک قطره خون صد نامه انشا می توان کردن.
صائب ( از آنندراج ).

فرهنگ فارسی

املال .

پیشنهاد کاربران

املی کردن. [ اِ ک َ دَ ] ( مص مرکب ) املا کردن :
گهی بلبل زند بر زیر و گه صلصل زند بر بم
گهی قمری کند از بر گهی ساری کند املی.
منوچهری
ایجاب کردن

بپرس