امق
لغت نامه دهخدا
امق. [ اُ م َ ق ق ] ( ع ص ) دراز. ( از اقرب الموارد ) ( مصادر زوزنی ) ( تاج المصادر بیهقی ) ( مهذب الاسماء ). || فرس امق ؛ اسب نیک دراز. ( منتهی الارب ). اسب بسیار دراز. ( ناظم الاطباء ) ( از اقرب الموارد ). || وجه امق ؛ روی دراز مانند روی ملخ. || بلد امق ؛ شهری که اطرافش دور باشد. بعیدالارجاء. ( از اقرب الموارد ).
فرهنگ فارسی
پیشنهاد کاربران
پیشنهادی ثبت نشده است. شما اولین نفر باشید