امغاص

لغت نامه دهخدا

امغاص. [ اِ ] ( ع مص ) بدرد آوردن شکم را. ( از اقرب الموارد ): و اذا شرب ( الحنظل ) فی شدة البرد امغص و اکرب اکراباً شدیداً. ( ابن بیطار ): و اذا حفف قشر ثمرته [ثمرة نارنج ]... حلل امغاص البطن. ( ابن البیطار ).

امغاص. [ اَ ] ( ع اِ ) ج ِ مَغَص ، مَغص. ( ناظم الاطباء ). ج ِ مَغَص. شتران برگزیده. ( از ذیل اقرب الموارد ). شتران سپید گرامی نژاد. ( از منتهی الارب ) ( از ناظم الاطباء ).

فرهنگ فارسی

جمع مغص . شتران برگزیده

پیشنهاد کاربران

بپرس