امعز. [ اَ ع َ ] ( ع ص ) جای درشت سخت سنگناک. ( منتهی الارب ) ( ناظم الاطباء ) ( از اقرب الموارد ). زمین سخت با سنگ ریزه. ( مهذب الاسماء ). سنگلاخ. ( تاج المصادر بیهقی ). گویند: مکان امعز. ( از ناظم الاطباء ). ج ، مُعز و مؤنث آن معزاء است. گویند: ارض معزاء. ( از اقرب الموارد ). و رجوع به معز و امعاز شود.
