امعاء غلاظ

لغت نامه دهخدا

امعاء غلاظ. [ اَ ءِ غ ِ ] ( ترکیب وصفی ، اِ مرکب ) امعاء سفلی و آن اعور و قولون و مستقیم است : از پس این سه نوع که یاد کرده آمد [ امعاء دقاق ] سه نوع دیگر است آن را امعاء غلاظ گویند یعنی روده های سطبر ( ستبر ) ( ذخیره خوارزمشاهی ). و رجوع به امعاء شود.

پیشنهاد کاربران