امصاص

لغت نامه دهخدا

امصاص. [ اِ ] ( ع مص ) مکانیدن. ( منتهی الارب ) ( ناظم الاطباء ). مکیدن کنانیدن. ( ناظم الاطباء ). برمکیدن داشتن. ( تاج المصادر بیهقی ).

پیشنهاد کاربران