امشاطی

لغت نامه دهخدا

امشاطی. [ اَ ] ( ع ص نسبی ) منسوب به اَمشاط ( شانه ها ) و فروش آن. ( از انساب سمعانی ).

امشاطی. [ اَ ] ( اِخ ) ابویحیی زکریابن زیاد، از مردم بصره و از روات بود. ( از انساب سمعانی ).

پیشنهاد کاربران