امشاح. [ اِ] ( ع مص ) خشک و سخت شدن سال. گویند: امشحت السنة؛ وقتی که قحط سالی شود و سال سخت گردد. ( از منتهی الارب ) ( از اقرب الموارد ) ( ناظم الاطباء ). || پراکنده و درواگردیدن ابر از هوا. ( منتهی الارب ) ( ناظم الاطباء ). بازشدن آسمان از ابر. ( از اقرب الموارد ).
