آمریکایی های ایتالیایی تبار. آمریکایی های ایتالیایی تبار ( ایتالیایی: italoamericani ) دسته ای قومی هستند متشکل از آمریکایی هایی که تمام یا پاره ای از اصالتشان ایتالیایی است. آمریکایی های ایتالیایی تبار چهارمین دسته قومی اروپایی در ایالات متحده از نظر جمعیت هستند ( بدون محسوب داشتن نژاد آمریکایی، عنوانی که توسط بسیاری در آمریکا استفاده می شود ) . در کل، آمریکایی های ایتالیایی تبار پس از آمریکایی های آلمانی تبار، ایرلندی تبار، آفریقایی تبار، انگلیسی تبار، آمریکایی ها و مکزیکی تبارها در رده هفتم قرار دارند.
در حدود ۵٫۵ میلیون ایتالیایی بین ۱۸۲۰ و ۲۰۰۴ به آمریکا مهاجرت کردند. [ ۶] مهاجرت ها در دهه ۱۸۷۰ رو به فزونی گذاشت. [ ۷] [ ۷] بزرگترین موج مهاجرت پس از آن بین ۱۸۸۰ تا ۱۹۱۴ به وقوع پیوست و بیش از ۴ میلیون ایتالیایی را به آمریکا آورد که اکثریت قاطعشان اهل جنوب ایتالیا و سیسیل بودند و اکثراً پیشتر کشاورز بودند. [ ۷]
امروز تعداد کمی از آمریکایی های ایتالیایی هویت خود را منحصرا با ایتالیا شناسایی می کنند، حتی کمتر ادبیات ایتالیایی می خوانند، سیاست های ایتالیا را دنبال می کنند یا به سازمان هایی که فرهنگ ایتالیایی را در ایالات متحده ترویج می کنند، احساس تعلق می کنند. هر چند تعداد زیادی در تماس با خانواده یا دوستان خود در ایتالیا، باقی مانده اند و شمار زیادی اغلب با دیگر آمریکایی های ایتالیایی در ایالات متحده، روابط اجتماعی برقرار می سازند. آمریکایی های ایتالیایی هنوز هم در میان خودشان تمایزات فرهنگی ریشه یافته در فرهنگ های منطقه ای مجزا از شمال، مرکز و جنوب ایتالیا و سیسیل را باز شناسی می کنند. اکثریت قریب به اتفاق آمریکایی های ایتالیایی به کلیسای کاتولیک رم تعلق دارند. هر چند، قریب به نیمی از نسل های اخیر با کاتولیک هایی از دیگر زمینه های قومی یا با افرادی از مذاهب متفاوت همچون پروتستان های آمریکایی و یهودیان، ازدواج کرده اند.
آمریکاییان ایتالیایی تبار سهم قابل توجهی را برای زندگی آمریکایی در انواع هنر، تئاتر، موسیقی و فرهنگ های مردمی، ایفا کرده اند. آنها به عنوان مالکان رستوران ها و خرده فروشی های غذایی، مواد خاص، انواع غذاها و نوشیدنی هایی که توسط اغلب آمریکایی ها مصرف می شوند – بویژه پیتزا، کلم بروکلی، اسپاگتی و شراب - تغییر شکل داده اند. آنها همچنین در صنایع پوشاک و ساختمان سازی صاحب امتیاز شده اند. شمار زیادی از آمریکایی های ایتالیایی تبار در حرفه هایی همچون پزشکی و حقوق، مشغول به فعالیت هستند.
این نوشته برگرفته از سایت ویکی پدیا می باشد، اگر نادرست یا توهین آمیز است، لطفا گزارش دهید: گزارش تخلفدر حدود ۵٫۵ میلیون ایتالیایی بین ۱۸۲۰ و ۲۰۰۴ به آمریکا مهاجرت کردند. [ ۶] مهاجرت ها در دهه ۱۸۷۰ رو به فزونی گذاشت. [ ۷] [ ۷] بزرگترین موج مهاجرت پس از آن بین ۱۸۸۰ تا ۱۹۱۴ به وقوع پیوست و بیش از ۴ میلیون ایتالیایی را به آمریکا آورد که اکثریت قاطعشان اهل جنوب ایتالیا و سیسیل بودند و اکثراً پیشتر کشاورز بودند. [ ۷]
امروز تعداد کمی از آمریکایی های ایتالیایی هویت خود را منحصرا با ایتالیا شناسایی می کنند، حتی کمتر ادبیات ایتالیایی می خوانند، سیاست های ایتالیا را دنبال می کنند یا به سازمان هایی که فرهنگ ایتالیایی را در ایالات متحده ترویج می کنند، احساس تعلق می کنند. هر چند تعداد زیادی در تماس با خانواده یا دوستان خود در ایتالیا، باقی مانده اند و شمار زیادی اغلب با دیگر آمریکایی های ایتالیایی در ایالات متحده، روابط اجتماعی برقرار می سازند. آمریکایی های ایتالیایی هنوز هم در میان خودشان تمایزات فرهنگی ریشه یافته در فرهنگ های منطقه ای مجزا از شمال، مرکز و جنوب ایتالیا و سیسیل را باز شناسی می کنند. اکثریت قریب به اتفاق آمریکایی های ایتالیایی به کلیسای کاتولیک رم تعلق دارند. هر چند، قریب به نیمی از نسل های اخیر با کاتولیک هایی از دیگر زمینه های قومی یا با افرادی از مذاهب متفاوت همچون پروتستان های آمریکایی و یهودیان، ازدواج کرده اند.
آمریکاییان ایتالیایی تبار سهم قابل توجهی را برای زندگی آمریکایی در انواع هنر، تئاتر، موسیقی و فرهنگ های مردمی، ایفا کرده اند. آنها به عنوان مالکان رستوران ها و خرده فروشی های غذایی، مواد خاص، انواع غذاها و نوشیدنی هایی که توسط اغلب آمریکایی ها مصرف می شوند – بویژه پیتزا، کلم بروکلی، اسپاگتی و شراب - تغییر شکل داده اند. آنها همچنین در صنایع پوشاک و ساختمان سازی صاحب امتیاز شده اند. شمار زیادی از آمریکایی های ایتالیایی تبار در حرفه هایی همچون پزشکی و حقوق، مشغول به فعالیت هستند.
