امرتات

در تاریخ اساطیری ایران شش امشاسپند وجود دارد، که به آنها نامیرایان نیکوکار می گویند. نام های این امشاسپندان خصوصیات آن ها را نشان می دهد. این امشاسپندان آفریدهٔ هرمزد هستند. تعداد امشاسپندان در نوشته های پهلوی شش و گاهی تا سی تا می رسد. شش امشاسپند بر تخت های زرین در خانه ی سروده قرار گرفتند. این شش امشاسپند اصل و منشأ خود را از شخصیت های خدای باستان می دانند.
امشاسپند امرداد یا امرتات به معنای بیمرگی است. این امشاسپند تجلی دوباره از رستگاری و جاودانی است. امرتات سرور گیاهان است و گیاهان در حمایت این امشاسپند هستند. امرداد بر دست راست اهورامزدا نشسته است. این امشاسپند نماد زنانگی دارد. این امشاسپند ششمین امشاسپند است. مرداد به معنی مرگ است اما امرداد به معنای بیمرگی است. این امشاسپند در دنیای مینویان مظهر پایداری و جاودانگی اهورامزدا است.
هفتمین از مینویان امرداد است. او در آفرینش گیتی گیاه را به خویش پذیرفت. او رویش گیاهان را به انجام می رساند و گله گوسفندان را افزایش می دهد. این امشاسپند بیدادگرانی را که به گیاهان ستم می کنند را از ورود به بهشت بازمی دارد.
یاوران این امشاسپند، ایزدان رشن، اَشتاد و زامیاد هستند. تیشتر بیشتر به یاری او می یاید و در زمانی که اهریمن به گیاه حمله می کند و گیاه را خشک می کند ، امرتات آن گیاه را دربرگرفته و با کمک تیشتر گیاه را با باران به همه جا فرود می آورد.
هفتمین روز از ماه و ماه پنجم سال به نام این امشاسپند نامیده شده است. جشن مردادگان در هفتمین روز از ماه امرداد برگزار می شود، این جشن یکی از ۱۲ جشن سالانه ایرانی است، ایرانیان برای برگزاری این جشن به باغ ها و کشتزارها می رفتند، در برخی فرهنگ ها، نام این جشن را جشن نیلوفر نوشته اند.
گیاه چمبک از میان گیاهان، گُل ویژهٔ این امشاسپند است.

نوذربختیاری