امر نفسی

[ویکی فقه] امر نفسی امر به چیزی به خاطر مطلوبیت خود آن است.
امر نفسی امری است که چون متعلق آن، به خودی خود مصلحت و مطلوبیت دارد امر به آن تعلق گرفته است، نه به خاطر این که مقدمه برای رسیدن به چیز دیگری می باشد. مانند: امر به نماز و امر به روزه ؛ در مقابل امر به وضو که چون شرط تحقق نماز است امر به آن تعلق گرفته است.
عناوین مرتبط
واجب نفسی؛امر غیری.