امر ظاهری

[ویکی فقه] امر مستفاد از اماره یا اصل عملی، یا نهی مستفاد از اصول عملی برای مکلف شاک یا جاهل به حکم واقعی را امر ظاهری گویند.
امر ظاهری، مقابل امر واقعی و دارای دو معنای اصطلاحی است:
← معنای اول
۱. ↑ الفصول الغرویة فی الاصول الفقهیة، اصفهانی، محمد حسین، ص۱۰۹.
فرهنگ نامه اصول فقه، تدوین توسط مرکز اطلاعات و مدارک اسلامی، ص۲۵۶، برگرفته از مقاله «امر ظاهری».
...