امجاد
لغت نامه دهخدا
امجاد. [ اَ ] ( ع ص ،اِ ) ج ِ ماجد و مجید. ( از ناظم الاطباء ) ( فرهنگ فارسی معین ). بزرگان. ( از غیاث اللغات ) ( آنندراج ). بزرگواران. ( فرهنگ فارسی معین ). ج ِ مجد. ( اقرب الموارد ).
فرهنگ فارسی
( مصدر ) ۱ - بزرگ داشتن ببزرگی ستودن ۲ - بسیار بخشیدن .
فرهنگ معین
(اِ ) (مص م . ) ۱ - بزرگ داشتن ، به بزرگی ستودن . ۲ - بسیار بخشیدن .
فرهنگ عمید
۲. [جمعِ مَجید] = مجید
پیشنهاد کاربران
پیشنهادی ثبت نشده است. شما اولین نفر باشید