امتکار

لغت نامه دهخدا

امتکار. [ اِ ت ِ ] ( ع مص ) رنگ کرده شدن به گِل سرخ. ( منتهی الارب ) ( آنندراج ) ( ناظم الاطباء ). خضاب کردن با گِل سرخ. ( از اقرب الموارد ). خضاب کردن بسرخی. ( تاج المصادر بیهقی ). || تخم کاشتن. ( منتهی الارب ) ( آنندراج ) ( ناظم الاطباء ) ( از اقرب الموارد ).

پیشنهاد کاربران