امتقار

لغت نامه دهخدا

امتقار. [ اِ ت ِ ] ( ع مص ) باز کندن چاه چون آبش خشک گردد. ( منتهی الارب ) ( از اقرب الموارد ) ( ناظم الاطباء ).

پیشنهاد کاربران