امتعه
/~amta~e/
لغت نامه دهخدا
امتعه. [ اَ ت ِ ع َ ] ( ع اِ ) ج ِ متاع.کالاها و متاعها. ( ناظم الاطباء ) : یاقوت و مرجان و جامه و همه عروض از اقمشه و امتعه نیست الا زکوة تجارت. ( تاریخ قم ). || سودها. ( از منتهی الارب ). || چیزهایی که نیازمندیها را سودمند باشد. ( از منتهی الارب ). و رجوع به متاع شود.
فرهنگ فارسی
( اسم ) جمع متاع کالاها .
فرهنگ معین
فرهنگ عمید
پیشنهاد کاربران
کالاها. اجناس
- امتعه:کالاها
- تمتع : بهره گرفتن
- تمتع : بهره گرفتن