امتزاع. [ اِ ت ِ ] ( ع مص ) لرزیدن و شتافتن. ( تاج المصادر بیهقی ). این لغت در فرهنگهای معتبر دیده نشد جز اینکه ثلاثی مجرد آن یعنی «مزع » بمعنی شتافتن و بشتاب رفتن اشتر و آهو و اسب آمده است.
