امتراق

لغت نامه دهخدا

امتراق. [ اِ ت ِ ] ( ع مص ) شتاب گذشتن تیر از نشانه. ( از منتهی الارب ) ( از آنندراج ) ( از ناظم الاطباء ). بشتاب گذشتن تیر. ( از متن اللغة ). بشتاب بیرون رفتن. گویند: امترق من البیت ؛ آنگاه که بشتاب بیرون رود.( از اقرب الموارد ). || بشتاب بیرون آمدن بچه از شکم مادر. ( از متن اللغة ). || کشیدن شمشیر از نیام. ( از اقرب الموارد ) ( از متن اللغة ).

پیشنهاد کاربران