امتراط

لغت نامه دهخدا

امتراط. [ اِ ت ِ ] ( ع مص )ربودن یا گرد آوردن چیزی را. ( منتهی الارب ) ( از اقرب الموارد ) ( از متن اللغة ) ( آنندراج ) ( ناظم الاطباء ).

پیشنهاد کاربران