امتراز

لغت نامه دهخدا

امتراز. [ اِ ت ِ ] ( ع مص ) مال خود را از شریک جدا کردن. ( از منتهی الارب ) ( از آنندراج ) ( از متن اللغة ). || پاره ای از مال کسی گرفتن. ( از منتهی الارب ) ( از متن اللغة ) ( ناظم الاطباء ). || پنجه زدن و عیب ناک کردن ناموس کسی را. ( منتهی الارب ) ( آنندراج ) ( ناظم الاطباء ). دعا دادن. ( آنندراج ).

پیشنهاد کاربران