امتحن

[ویکی الکتاب] ریشه کلمه:
محن (۲ بار)

«اِمْتَحَنَ» از مادّه «اِمْتِحان»، در اصل به معنای ذوب کردن طلا و نقره و گرفتن ناخالصی آن است; و گاه به معنای «گستردن چرم» نیز آمده، ولی بعداً در معنای آزمایش به کار رفته است. مانند آیه مورد بحث، آزمایشی که نتیجه آن خلوص قلب و گستردگی آن برای پذیرش تقوا است.
آزمایش کردن . گفته‏اند مراد از امتحان در آیه عادت دادن است یعنی آنان کسانی اند که خدا قلوبشان را به تقوی عادت داده است . آزمایش کنید و ببینید که واقعاً مؤمنه‏اند یا نه؟ این کلمه دوبار بیشتر در قرآن نیامده است.