امتتاع

لغت نامه دهخدا

امتتاع. [ اِ ت ِ ] ( ع مص ) سود بردن از چیزی. برخورداری یافتن زمانی دراز. ( از اقرب الموارد ). تمتع. استمتاع. متمتع شدن : زاد رحلت بر راحله روز و شب نهید و دل از امتتاع دنیا و حطام او بردارید. ( سندبادنامه ص 156 ).

پیشنهاد کاربران