امتاح

لغت نامه دهخدا

امتاح. [ اِ ] ( ع مص ) دم بزمین فرو بردن ملخ برای تخم نهادن. ( از شرح قاموس ) ( از اقرب الموارد ) ( از تاج العروس ) ( از قطر المحیط ). دم بزمین سپوختن ملخ جهت خایه نهادن. ( منتهی الارب ) ( ناظم الاطباء ). || بلند و طولانی شدن روز. ( از لسان العرب ).

پیشنهاد کاربران