امتا

[ویکی الکتاب] معنی أَمْتاً: بلندی- مکان مرتفع
ریشه کلمه:
امت (۱ بار)

«أَمْت» به معنای زمین مرتفع و تپه است.
بلندی. مکان مرتفع (اقرب الموارد) یعنی در زمین پستی و بلندی نمی‏بینی از قرینه اَمْت فهمیده می‏شود که «عِوَج» به معنی انخفاض و پستی و بلندی نمی‏بینی از قرینه ازمْت فهمیده می‏شود که «عِوَج» به معنی انخفاض و پستس و بلندی نمی‏بینی از قرینه اَمْت فهمیده می‏شود که «عِوَج» به معنی انخفاض و پستی است. در قاموس گوید: اَمْت یعنی مکان مرتفع، تپه‏های کوچک، پستی و بلندی، و اختلاف در شیئی. ولی مراد از آن در آیه، بلندی است، و این آیه عبارت اخری آیه ما قبل است که فرموده «فَیَذَرْهاقاعاً صَفْصَفاً» قاع به معنی گسترده و صفصف به معنی هموار است.

امتا (حوزه ویدهان سبها). امتا ( حوزه ویدهان سبها ) ( به انگلیسی: Amta ( Vidhan Sabha constituency ) ) یک منطقهٔ مسکونی در هند است که در بنگال غربی واقع شده است. [ ۱]