امانوئل ملیک اصلانیان ( به ارمنی: Էմանուէլ Մելիք - Ասլանեան ) ( زاده ۱۲۹۴ در روستوف – درگذشته ۲۳ تیر ۱۳۸۲ در تهران ) ، موسیقی دان، آهنگساز، نظریه پرداز موسیقی کلاسیک، نوازنده شهیر پیانو و ارمنی تبار اهل ایران بود.
... [مشاهده متن کامل]
او در سال ۱۲۹۴ ( ۱۹۱۵ ) در یک خانواده ارمنی در روستوف روسیه به دنیا آمد], گو اینکه در بیشتر منابع گفته شده زادهٔ تبریز بوده است. در گفتگویی می گوید: «محل تولد من در شناسنامه، تبریز نوشته شده اما در حقیقت در سال ۱۹۱۵ میلادی در روستوف به دنیا آمده ام. پدر و مادرم ساکن تبریز بودند، اما در آن زمان در روستوف زندگی می کردند. »
در سال ۱۹۱۷ همراه خانواده به تبریز بازگشتند. بعد از سه سال به خاطر کار پدرش در سال ۱۹۲۰ به برلین مهاجرت کرد و مشغول درس موسیقی شد. اولین کنسرتش در سال ۱۹۵۰ در برلین برگزار شد.
ملک اصلانیان در ۱۹۵۲ به ایران برگشت و استاد موسیقی دانشگاه تهران و هنرستان عالی موسیقی شده بود.
در سال ۱۹۵۳ در یک مجمع بین المللی موسیقی که در تهران تشکیل شد و در آن ۶۰ موسیقیدان شرکت کرده بودند، واریاسیونِ رقصِ ملیک اصلانیان به عنوان بهترین نمونهٔ موسیقی شرقی انتخاب شد.
آثار او بارها توسط ارکسترهای بزرگ جهان و ارکستر سمفونیک تهران به رهبری فرهاد مشکات، حشمت سنجری و علی رهبری اجرا شده است.
در شامگاه ۲۳ تیرماه ۱۳۸۲ ( ۱۴ ژوئیه ۲۰۰۳ ) در سن ۸۷ ( ۸۸ ) سالگی در تهران درگذشت. پیکر او در روز ۲۶ تیرماه در آرامستان بوراستان به خاک سپرده شد.
بسیاری از موسیقیدانان طراز اول ایرانی در واقع شاگردان او بودند که از جملهٔ آنها می توان به فریده بهبود، رافائل میناسکانیان، المیرا آزادی، پری پرکشلی، فوزیه مجد، فریدون ناصری، فرهاد فخرالدینی، فرشاد سنجری، سیروس شهردار، مریم حسابی، چیستا غریب، فریدون ناصحی، گلارا صدقی، لیدا بربریان، کاملیا مسیح، گاگیک بابایان، پیمان سلطانی اشاره کرد.
آثار پیانویی او عبارتند از:
• پوئم به یاد راخمانینف
• فانتزی به یاد برامس
• واریاسیونِ رقص روی تم ارمنی
• فانتزی، روی تم قفقازی
• پروانه در چهارگاه به مناسبت هزارهٔ ابن سینا.
... [مشاهده متن کامل]
او در سال ۱۲۹۴ ( ۱۹۱۵ ) در یک خانواده ارمنی در روستوف روسیه به دنیا آمد], گو اینکه در بیشتر منابع گفته شده زادهٔ تبریز بوده است. در گفتگویی می گوید: «محل تولد من در شناسنامه، تبریز نوشته شده اما در حقیقت در سال ۱۹۱۵ میلادی در روستوف به دنیا آمده ام. پدر و مادرم ساکن تبریز بودند، اما در آن زمان در روستوف زندگی می کردند. »
در سال ۱۹۱۷ همراه خانواده به تبریز بازگشتند. بعد از سه سال به خاطر کار پدرش در سال ۱۹۲۰ به برلین مهاجرت کرد و مشغول درس موسیقی شد. اولین کنسرتش در سال ۱۹۵۰ در برلین برگزار شد.
ملک اصلانیان در ۱۹۵۲ به ایران برگشت و استاد موسیقی دانشگاه تهران و هنرستان عالی موسیقی شده بود.
در سال ۱۹۵۳ در یک مجمع بین المللی موسیقی که در تهران تشکیل شد و در آن ۶۰ موسیقیدان شرکت کرده بودند، واریاسیونِ رقصِ ملیک اصلانیان به عنوان بهترین نمونهٔ موسیقی شرقی انتخاب شد.
آثار او بارها توسط ارکسترهای بزرگ جهان و ارکستر سمفونیک تهران به رهبری فرهاد مشکات، حشمت سنجری و علی رهبری اجرا شده است.
در شامگاه ۲۳ تیرماه ۱۳۸۲ ( ۱۴ ژوئیه ۲۰۰۳ ) در سن ۸۷ ( ۸۸ ) سالگی در تهران درگذشت. پیکر او در روز ۲۶ تیرماه در آرامستان بوراستان به خاک سپرده شد.
بسیاری از موسیقیدانان طراز اول ایرانی در واقع شاگردان او بودند که از جملهٔ آنها می توان به فریده بهبود، رافائل میناسکانیان، المیرا آزادی، پری پرکشلی، فوزیه مجد، فریدون ناصری، فرهاد فخرالدینی، فرشاد سنجری، سیروس شهردار، مریم حسابی، چیستا غریب، فریدون ناصحی، گلارا صدقی، لیدا بربریان، کاملیا مسیح، گاگیک بابایان، پیمان سلطانی اشاره کرد.
آثار پیانویی او عبارتند از:
• پوئم به یاد راخمانینف
• فانتزی به یاد برامس
• واریاسیونِ رقص روی تم ارمنی
• فانتزی، روی تم قفقازی
• پروانه در چهارگاه به مناسبت هزارهٔ ابن سینا.
