امانوئل شَرپانتیه ( به فرانسوی: Emmanuelle Charpentier ) ( زاده ۱۱ دسامبر ۱۹۶۸ ) محقق میکروبیولوژی، ژنتیک و زیست شیمی فرانسوی ارمنی تبار است. او در سال ۲۰۲۰ به همراه جنیفر دودنا به دلیل «فراهم کردن روشی برای ویرایش ژنوم» یا توسعه ویرایش ژن کریسپر برندهٔ جایزه نوبل شیمی شد. [ ۱] وی در سال ۲۰۱۳ شرکت کریسپر تراپیوتیکس را تأسیس کرد.
شَرپانتیه متولد ۱۹۶۸ در ژوویزی سور ارژ در فرانسه است. پدربزرگ وی از نجات یافتگان نسل کشی ارمنی ها در سال ۱۹۱۵ می باشد که به فرانسه نقل مکان نموده است و نام خانوادگی پدربزرگ وی سینانیان بوده است[ ۲] [ ۳] .
وی بیوشیمی، میکروبیولوژی و ژنتیک را در دانشگاه پیر و ماری کوری ( امروزه دانشکده علوم دانشگاه سوربن ) در پاریس تحصیل کرد. [ ۴] وی از سال ۱۹۹۲ تا ۱۹۹۵ دانشجوی کارشناسی ارشد در انستیتو پاستور بود و دکترای تحقیقاتی به وی اعطا شد. پروژه دکترای شَرپانتیه «مکانیسم های مولکولی مربوط به مقاومت به آنتی بیوتیک» را بررسی می کرد. [ ۵]
شَرپانتیه از سال ۱۹۹۳ تا ۱۹۹۵ به عنوان دستیار آموزش دانشگاه در دانشگاه پیر و ماری کوری و از ۱۹۹۵ تا ۱۹۹۶ به عنوان دانشجوی دکترا در انستیتو پاستور کار کرد. او به ایالات متحده نقل مکان کرد و به عنوان دانشجوی دکترا از ۱۹۹۶ تا ۱۹۹۷ در دانشگاه راکفلر در نیویورک کار کرد. در این مدت، شرپانتیه در آزمایشگاه میکروبیولوژی الین توومانن کار کرد. [ ۶] آزمایشگاه توومانن بررسی کرده است که چگونه پاتوژن استرپتوکوک پنومونیه از عناصر ژنتیکی متحرک برای تغییر ژنوم خود استفاده می کند. شَرپانتیه همچنین به نشان دادن چگونگی مقاومت به وانکومایسین در استرپتوکوک پنومونیه کمک کرد. [ ۷]
شَرپانتیه از سال ۱۹۹۷ تا ۱۹۹۹ به عنوان دستیار دانشمند تحقیقاتی در مرکز پزشکی دانشگاه نیویورک کار می کرد. در آنجا او در آزمایشگاه پاملا کاوین، زیست شناس سلول های پوستی علاقه مند به دستکاری ژن پستانداران کار می کرد. شَرپانتیه مقاله ای منتشر کرد که در آن به بررسی تنظیم رشد مو در موش ها پرداخته است. [ ۸] وی از سال ۱۹۹۹ تا ۲۰۰۲ سمت دستیار تحقیقاتی در بیمارستان تحقیقات کودکان سنت جود و در انستیتوی پزشکی بی مولکولی اسکیربال[ ۹] را در نیویورک داشت. [ ۴]
پس از پنج سال در ایالات متحده، شرپانتیه به اروپا بازگشت و از سال ۲۰۰۲ تا ۲۰۰۴ رئیس آزمایشگاه و استاد مهمان در انستیتوی میکروبیولوژی و ژنتیک دانشگاه وین شد. در سال ۲۰۰۴، شرپانتیه کشف خود را از یک مولکول آر ان ای درگیر در تنظیم سنتز فاکتورهای حدت در استرپتوکوک پیوژنز منتشر کرد. [ ۱۰] وی از سال ۲۰۰۴ تا ۲۰۰۶ رئیس آزمایشگاه و استادیار گروه میکروبیولوژی و ایمونوبیولوژی بود. وی از سال ۲۰۰۶ تا ۲۰۰۹ به عنوان رئیس آزمایشگاه و دانشیار در آزمایشگاه های ماکس پروتس کار کرد. [ ۴]
این نوشته برگرفته از سایت ویکی پدیا می باشد، اگر نادرست یا توهین آمیز است، لطفا گزارش دهید: گزارش تخلفشَرپانتیه متولد ۱۹۶۸ در ژوویزی سور ارژ در فرانسه است. پدربزرگ وی از نجات یافتگان نسل کشی ارمنی ها در سال ۱۹۱۵ می باشد که به فرانسه نقل مکان نموده است و نام خانوادگی پدربزرگ وی سینانیان بوده است[ ۲] [ ۳] .
وی بیوشیمی، میکروبیولوژی و ژنتیک را در دانشگاه پیر و ماری کوری ( امروزه دانشکده علوم دانشگاه سوربن ) در پاریس تحصیل کرد. [ ۴] وی از سال ۱۹۹۲ تا ۱۹۹۵ دانشجوی کارشناسی ارشد در انستیتو پاستور بود و دکترای تحقیقاتی به وی اعطا شد. پروژه دکترای شَرپانتیه «مکانیسم های مولکولی مربوط به مقاومت به آنتی بیوتیک» را بررسی می کرد. [ ۵]
شَرپانتیه از سال ۱۹۹۳ تا ۱۹۹۵ به عنوان دستیار آموزش دانشگاه در دانشگاه پیر و ماری کوری و از ۱۹۹۵ تا ۱۹۹۶ به عنوان دانشجوی دکترا در انستیتو پاستور کار کرد. او به ایالات متحده نقل مکان کرد و به عنوان دانشجوی دکترا از ۱۹۹۶ تا ۱۹۹۷ در دانشگاه راکفلر در نیویورک کار کرد. در این مدت، شرپانتیه در آزمایشگاه میکروبیولوژی الین توومانن کار کرد. [ ۶] آزمایشگاه توومانن بررسی کرده است که چگونه پاتوژن استرپتوکوک پنومونیه از عناصر ژنتیکی متحرک برای تغییر ژنوم خود استفاده می کند. شَرپانتیه همچنین به نشان دادن چگونگی مقاومت به وانکومایسین در استرپتوکوک پنومونیه کمک کرد. [ ۷]
شَرپانتیه از سال ۱۹۹۷ تا ۱۹۹۹ به عنوان دستیار دانشمند تحقیقاتی در مرکز پزشکی دانشگاه نیویورک کار می کرد. در آنجا او در آزمایشگاه پاملا کاوین، زیست شناس سلول های پوستی علاقه مند به دستکاری ژن پستانداران کار می کرد. شَرپانتیه مقاله ای منتشر کرد که در آن به بررسی تنظیم رشد مو در موش ها پرداخته است. [ ۸] وی از سال ۱۹۹۹ تا ۲۰۰۲ سمت دستیار تحقیقاتی در بیمارستان تحقیقات کودکان سنت جود و در انستیتوی پزشکی بی مولکولی اسکیربال[ ۹] را در نیویورک داشت. [ ۴]
پس از پنج سال در ایالات متحده، شرپانتیه به اروپا بازگشت و از سال ۲۰۰۲ تا ۲۰۰۴ رئیس آزمایشگاه و استاد مهمان در انستیتوی میکروبیولوژی و ژنتیک دانشگاه وین شد. در سال ۲۰۰۴، شرپانتیه کشف خود را از یک مولکول آر ان ای درگیر در تنظیم سنتز فاکتورهای حدت در استرپتوکوک پیوژنز منتشر کرد. [ ۱۰] وی از سال ۲۰۰۴ تا ۲۰۰۶ رئیس آزمایشگاه و استادیار گروه میکروبیولوژی و ایمونوبیولوژی بود. وی از سال ۲۰۰۶ تا ۲۰۰۹ به عنوان رئیس آزمایشگاه و دانشیار در آزمایشگاه های ماکس پروتس کار کرد. [ ۴]
wiki: امانوئل شرپانتیه