امان یافتن. [ اَ ت َ ] ( مص مرکب ) زنهار یافتن. در کنف حمایت کسی درآمدن. ( فرهنگ فارسی معین ) : تا امان یابد بمکرم جانتان ماند این میراث فرزندانتان.مولوی.جبر خفتن در میان رهزنان مرغ بی هنگام کی یابد امان.مولوی.اگر بر جفا پیشه بشتافتی کی از دست قهرش امان یافتی ؟سعدی ( بوستان ).