امان کسی را بریدن

صبر از دل بردن
فَغان کاین لولیانِ شوخِ شیرین کار شهرآشوب
چنان بردند صبر از دل که تُرکان خوان یغما را
حافظ

امان کسی را بریدن: [عامیانه، کنایه ] کسی را درمانده و بیچاره کردن .