امامی سیدحسن

دانشنامه آزاد فارسی

اِمامی ، سیِّدحسن (تهران ۱۲۸۲ـ۱۳۵۸ش)
اِمامی ، سیِّدحسن
امام جمعۀ تهران ، سناتور و نمایندۀ مجلس شورای ملی ایران و استاد حقوق مدنی در دانشگاه تهران . فرزند حاج میرزا ابوالقاسم امام جمعه بود و تحصیلات حوزوی را تا درجۀ اجتهاد در حوزۀ علمیه نجف به پایان برد و سپس از دانشگاه لوزان سوئیس دانشنامۀ دکتری حقوق گرفت . پس از بازگشت به استخدام وزارت دادگستری درآمد و پس از فوت عمویش ، به جای وی ، به امامت جمعۀ تهران و ریاست مسجد سلطانی رسید. امامی در دورۀ هفدهم مجلس شورای ملی از مهاباد به نمایندگی انتخاب شد و به ریاست مجلس رسید ولی بعد از واقعۀ سی ام تیر ۱۳۳۱ش از این سمت استعفا کرد و دیگر به مجلس بازنگشت . همچنین در دورۀ دوم مجلس سنا به عنوان سناتور انتخابی از تهران انتخاب شد. در ۱۳۳۶ش برای تدوین کتابی در زمینۀ حقوق مدنی به لوزان سوئیس سفر کرد و ۶ جلد کتاب حقوق مدنی را به رشتۀ تحریر در آورد. این مجموعه هنوز هم یکی از اصلی ترین مراجع و منابع در این رشته به شمار می آید و بارها تجدید چاپ شده است. وی در ۱۳۴۶ش به عنوان استاد ممتاز دانشگاه تهران برگزیده و در ۱۳۴۷ بازنشسته شد. او فراماسون و استاد اعظم لژ فراماسونری ایران بود. امامی در دی ۱۳۵۷ش، پس از رفتن شاه از ایران ، به سوئیس رفت و در همان جا درگذشت .

پیشنهاد کاربران

بپرس