امامقلی میرزا

لغت نامه دهخدا

امامقلی میرزا. [ اِ ق ُ ] ( اِخ ) پنجمین پسر شاه عباس اول صفوی بود. وی در 1011 هَ. ق. متولد شد و مانند پسران دیگر شاه عباس دور از حرمخانه شاهی در خانه جداگانه میان زنان و خواجه سرایان تربیت یافت. در سال 1030 بولیعهدی برگزیده شد و تا سال 1036 ولیعهد بود. در این سال او را بفرمان پدر با میل گداخته کور کردند و بقلعه الموت بردند، و در آنجا بود تا در سال 1042 بفرمان شاه صفی جانشین شاه عباس کشته شد. رجوع بتاریخ عالم آرای عباسی و زندگانی شاه عباس اول ج 2 ص 192 و دیگر صفحات پس از آن شود.

امامقلی میرزا. [ اِ ق ُ ] ( اِخ ) پسر کوچکتر نادرشاه افشار که در سال 1160 هَ. ق. بدست علی شاه بردارزاده نادرشاه در مشهد بقتل رسید. رجوع به مجمل التواریخ گلستانه ص 293 و جهانگشای نادری چ عبداﷲ انوار ص 427 و دره نادره چ شهیدی ص 699 شود.

امامقلی میرزا. [ اِ ق ُ ] ( اِخ ) ( عمادالدوله ) از فضلای دوره قاجاری بود. در المآثر و الاَّثار ( ص 187 ) چنین آمده است : امامقلی میرزا در علوم شرق زمینی لاسیما فنون حکمیه زحمات بسیار برده و بمقامی ارجمند رسیده بود. سالها در سن شباب بمثابه طلاب حمل کتاب می فرموده بمدارس اساتید می رفته و در عرض اهل استفادت می نشسته است. بالجمله ازمشاهیر هنروران دوران بود - انتهی. او راست : کتاب انشاء. ( از مؤلفین کتب چاپی ، تألیف خانبابامشار ).

فرهنگ فارسی

از فضلای دوره قاجاری بود

پیشنهاد کاربران

بپرس