امامقلی خان حاجی ایلخانی ( زاده ۱۲۰۳ تهران - درگذشته ۱۲۷۸ اردل ) از رجال دوره قاجار و از رؤسای ایل بختیاری بود، که مقارن با سلطنت ناصرالدین شاه، سالها به عنوان ایل بیگی و ایلخانی بختیاری فعالیت می کرد. وی برادر حسینقلی خان ایلخانی بود. فرزندان امام قلی خان به حاجی ایلخانی مشهور بودند و شناخته شده ترین آنها لطفعلی خان امیر مفخم ( نماینده مجلس و وزیر جنگ ) ، غلامحسین خان سالار محتشم ( ۲ دوره وزیر جنگ ) ، سلطان محمد خان سردار اشجع، نصیر خان سردار جنگ ( نماینده مجلس چهارم ) و محمد رضا خان سردارِ فاتح ( پدر شاپور بختیار ) می باشند.
... [مشاهده متن کامل]
امامقلی خان حاجی ایلخانی در سال ۱۲۴۰ هجری قمری، مقارن با ۱۲۰۳ در تهران زاده شد. پدرش جعفرقلی خان دورکی؛ از خوانین ایل بختیاری دورکی و مادرش بی بی شاه پسند نام داشت. وی دومین فرزند جعفرقلی خان، پس از حسینقلی خان ایلخانی بود. امامقلی خان ۲ برادر ناتنی بنام های رضاقلی خان ایل بیگی ( پدر ضرغام السلطنه ) و مصطفی قلی خان داشت. امامقلی خان دوران کودکی را سپری می کرد که پدرش در جنگ با جعفرقلی خان بختیاروند کشته شد و آنها تحت سرپرستی عموی خود؛ کلبعلی خان دورکی بزرگ شدند. در این دوره کلبعلی خان دورکی و جعفرقلی خان بختیاروند، جهت رسیدن به قدرت با یکدیگر به جنگ پرداختند.
پس از آنکه پسران جعفرقلی خان به سن جوانی رسیدند، علیه عموی خود شوریدند و چند جنگ میان آنها درگرفت ولی برای هیچ یک از ۲ طرف پیروزی حاصل نشد، تا آنکه کلبعلی خان به طور طبیعی درگذشت و در پی آن، حسینقلی خان ایلخانی با کمک ۳ برادرش، حمایت والی اصفهان و تأیید قانونی حکومت مرکزی تهران، به قدرت رسید. او بعد از استحکام موقعیت خود در بختیاری به لقب ایلخانی رسید و از سوی وی امام قلی خان به ایل بیگی منصوب گردید. وی در حدود ۳۰ سال در این جایگاه فعالیت کرد.
حکومت طولانی و بدون صدمه حسینقلی خان باعث زیاد شدن ثروت و قدرت وی در میان بختیاری ها و نیز در دربار قاجار شد، در نتیجه حسینقلی خان ایلخانی در پی توطئه ای توسط مسعود میرزا ظل السلطان؛ حاکم اصفهان و فرزند ناصرالدین شاه، در شهر اصفهان به قتل رسید. پس از این واقعه، برای مدتی منطقه بختیاری دستخوش ناامنی شد. از آن زمان، فامیل ایلخانی به ۳ بخش تقسیم شد: خاندان ایلخانی که پسران خودِ حسینقلی خان ایلخانی بودند؛ خاندان حاجی ایلخانی که اعقاب امامقلی خان را شامل می شدند و خاندان ایل بیگی که فرزندان رضاقلی خان ایل بیگی بودند. بعد از مرگ حسینقلی خان، ۲ پسرش؛ اسفندیار خان و علیقلی خان به فرمان ظل السلطان زندانی شدند و امامقلی خان در سال ۱۲۹۹ قمری به عنوان؛ ایلخانی و رضاقلی خان؛ ایل بیگی منصوب شدند.
... [مشاهده متن کامل]
امامقلی خان حاجی ایلخانی در سال ۱۲۴۰ هجری قمری، مقارن با ۱۲۰۳ در تهران زاده شد. پدرش جعفرقلی خان دورکی؛ از خوانین ایل بختیاری دورکی و مادرش بی بی شاه پسند نام داشت. وی دومین فرزند جعفرقلی خان، پس از حسینقلی خان ایلخانی بود. امامقلی خان ۲ برادر ناتنی بنام های رضاقلی خان ایل بیگی ( پدر ضرغام السلطنه ) و مصطفی قلی خان داشت. امامقلی خان دوران کودکی را سپری می کرد که پدرش در جنگ با جعفرقلی خان بختیاروند کشته شد و آنها تحت سرپرستی عموی خود؛ کلبعلی خان دورکی بزرگ شدند. در این دوره کلبعلی خان دورکی و جعفرقلی خان بختیاروند، جهت رسیدن به قدرت با یکدیگر به جنگ پرداختند.
پس از آنکه پسران جعفرقلی خان به سن جوانی رسیدند، علیه عموی خود شوریدند و چند جنگ میان آنها درگرفت ولی برای هیچ یک از ۲ طرف پیروزی حاصل نشد، تا آنکه کلبعلی خان به طور طبیعی درگذشت و در پی آن، حسینقلی خان ایلخانی با کمک ۳ برادرش، حمایت والی اصفهان و تأیید قانونی حکومت مرکزی تهران، به قدرت رسید. او بعد از استحکام موقعیت خود در بختیاری به لقب ایلخانی رسید و از سوی وی امام قلی خان به ایل بیگی منصوب گردید. وی در حدود ۳۰ سال در این جایگاه فعالیت کرد.
حکومت طولانی و بدون صدمه حسینقلی خان باعث زیاد شدن ثروت و قدرت وی در میان بختیاری ها و نیز در دربار قاجار شد، در نتیجه حسینقلی خان ایلخانی در پی توطئه ای توسط مسعود میرزا ظل السلطان؛ حاکم اصفهان و فرزند ناصرالدین شاه، در شهر اصفهان به قتل رسید. پس از این واقعه، برای مدتی منطقه بختیاری دستخوش ناامنی شد. از آن زمان، فامیل ایلخانی به ۳ بخش تقسیم شد: خاندان ایلخانی که پسران خودِ حسینقلی خان ایلخانی بودند؛ خاندان حاجی ایلخانی که اعقاب امامقلی خان را شامل می شدند و خاندان ایل بیگی که فرزندان رضاقلی خان ایل بیگی بودند. بعد از مرگ حسینقلی خان، ۲ پسرش؛ اسفندیار خان و علیقلی خان به فرمان ظل السلطان زندانی شدند و امامقلی خان در سال ۱۲۹۹ قمری به عنوان؛ ایلخانی و رضاقلی خان؛ ایل بیگی منصوب شدند.
