امامقلی میرزا عمادالدوله، یا عمادالدوله دولتشاه یا به اختصار عمادالدوله، از رجال نامدار ایران در عصر قاجار و پسر ششم محمدعلی میرزا دولتشاه بود. عمادالدوله همچون پدرش دولتشاه برای سالیان مدید حکومت ایالات غربی ایران را بر عهده داشت و با عنوان والی غرب و سرحددار عراقین خوانده می شد. وی همچنین مدتی وزیر عدلیه ( دادگستری ) ایران بود.
... [مشاهده متن کامل]
نسبت بیشتر اعضای خاندان دولتشاهی که نوادگان دولتشاه بودند به امامقلی میرزای عمادالدوله می رسد. وی افزون بر مناصب دولتی، طبع شعر نیز داشت و با خطی خوش می نگاشت. از او آثاری مکتوب همچون کتاب انشاء و همین طور اشعاری به زبانهای فارسی و عربی باقی مانده است.
امامقلی میرزای عمادالدوله در سال ۱۲۳۰ هجری قمری در کرمانشاه متولد شد. پدرش محمدعلی میرزا دولتشاه، پسر بزرگ فتحعلیشاه قاجار و از رجال پرآوازه عصر قاجار و مادرش مهرافروزخانم کلهر دختر یکی از بزرگان ایل کلهر بود. دولتشاه که جد اعلای خاندان دولتشاهی محسوب می شود، به مدت نزدیک به ۱۶ سال حاکم کرمانشاه و سایر ایالات غربی ایران بود. او از خود ۱۰ پسر و ۱۴ دختر برجای گذاشت و امام قلی میرزا پسر ششم وی بود. بر اساس شجره نامه های موجود از خاندان دولتشاهی، بیشتر نوادگان دولتشاه ( دولتشاهی ها ) از فرزندان و اعقاب امامقلی میرزا محسوب می شوند.
امامقلی میرزا در زمان حیات پدرش و همین طور پس از او، تا زمان حکومت برادر بزرگش، حشمت الدوله به تحصیل علوم در زادگاه خویش پرداخت. وی بعدها با روی کار آمدن محمدشاه جزو شاهزادگانی بود که مورد خشم و سوءظن قرار گرفت و به کرمان گریخت و در آنجا به مدت ۱۲ سال در کرمان به همراه مادرش مهرافروزخانم کلهر دور از قدرت زندگی کرد. اما پس از آنکه محمدشاه در ۱۲۶۴ درگذشت، بار دیگر به کرمانشاه بازگشت و از ۱۲۶۷ تا ۱۲۹۱ قمری و سپس برای بار دوم در ۱۲۹۲ حاکم کرمانشاه بود.
محمدابراهیم باستانی پاریزی، دربارهٔ دوران اقامت امامقلی میرزا در کرمان، که ظاهراً در دوران نوجوانی وی بوده است، چنین می نویسند:
درجریان اختلافات شاهزادگان فتحعلی شاه با عباس میرزا ولیعهد و روی کارآمدن پسرش محمد میرزا، ( محمد شاه ) جمعی کثیر از شاهزادگان مورد خشم قرار گرفتند. بعضی مثل حسینعلی میرزا فرمانفرمای فارس منکوب شدند و برخی مثل شجاع السلطنه حاکم کرمان کور شدند و برخی زندانی قلعه اردبیل شدند ( بهمن میرزا و غیره ) ، ضمناً امام قلی میرزا پسر دولتشاه ـ سرسلسله دولتشاهی ها و خانواده فاتحی کرمانشاه ـ نیز مورد خشم بود و مادرش مهرافروز خانم با فرزندش به کرمان گریخت و چون می دانست که دخترش در کرمان موقعیت مناسبی دارد، خود را به کرمان رساند؛ ولی صلاح ندید که زندگی دختر و دامادش و پسرش را به مخاطره بیندازد.
... [مشاهده متن کامل]
نسبت بیشتر اعضای خاندان دولتشاهی که نوادگان دولتشاه بودند به امامقلی میرزای عمادالدوله می رسد. وی افزون بر مناصب دولتی، طبع شعر نیز داشت و با خطی خوش می نگاشت. از او آثاری مکتوب همچون کتاب انشاء و همین طور اشعاری به زبانهای فارسی و عربی باقی مانده است.
امامقلی میرزای عمادالدوله در سال ۱۲۳۰ هجری قمری در کرمانشاه متولد شد. پدرش محمدعلی میرزا دولتشاه، پسر بزرگ فتحعلیشاه قاجار و از رجال پرآوازه عصر قاجار و مادرش مهرافروزخانم کلهر دختر یکی از بزرگان ایل کلهر بود. دولتشاه که جد اعلای خاندان دولتشاهی محسوب می شود، به مدت نزدیک به ۱۶ سال حاکم کرمانشاه و سایر ایالات غربی ایران بود. او از خود ۱۰ پسر و ۱۴ دختر برجای گذاشت و امام قلی میرزا پسر ششم وی بود. بر اساس شجره نامه های موجود از خاندان دولتشاهی، بیشتر نوادگان دولتشاه ( دولتشاهی ها ) از فرزندان و اعقاب امامقلی میرزا محسوب می شوند.
امامقلی میرزا در زمان حیات پدرش و همین طور پس از او، تا زمان حکومت برادر بزرگش، حشمت الدوله به تحصیل علوم در زادگاه خویش پرداخت. وی بعدها با روی کار آمدن محمدشاه جزو شاهزادگانی بود که مورد خشم و سوءظن قرار گرفت و به کرمان گریخت و در آنجا به مدت ۱۲ سال در کرمان به همراه مادرش مهرافروزخانم کلهر دور از قدرت زندگی کرد. اما پس از آنکه محمدشاه در ۱۲۶۴ درگذشت، بار دیگر به کرمانشاه بازگشت و از ۱۲۶۷ تا ۱۲۹۱ قمری و سپس برای بار دوم در ۱۲۹۲ حاکم کرمانشاه بود.
محمدابراهیم باستانی پاریزی، دربارهٔ دوران اقامت امامقلی میرزا در کرمان، که ظاهراً در دوران نوجوانی وی بوده است، چنین می نویسند:
درجریان اختلافات شاهزادگان فتحعلی شاه با عباس میرزا ولیعهد و روی کارآمدن پسرش محمد میرزا، ( محمد شاه ) جمعی کثیر از شاهزادگان مورد خشم قرار گرفتند. بعضی مثل حسینعلی میرزا فرمانفرمای فارس منکوب شدند و برخی مثل شجاع السلطنه حاکم کرمان کور شدند و برخی زندانی قلعه اردبیل شدند ( بهمن میرزا و غیره ) ، ضمناً امام قلی میرزا پسر دولتشاه ـ سرسلسله دولتشاهی ها و خانواده فاتحی کرمانشاه ـ نیز مورد خشم بود و مادرش مهرافروز خانم با فرزندش به کرمان گریخت و چون می دانست که دخترش در کرمان موقعیت مناسبی دارد، خود را به کرمان رساند؛ ولی صلاح ندید که زندگی دختر و دامادش و پسرش را به مخاطره بیندازد.
