امام زمان

او فرزند حسن بن علی عسکری، امام یازدهم شیعیان، و همچون پیامبر اسلام نامش محمد و کنیه اش ابوالقاسم است. �امامِ زمان�، �صاحبُ الزَّمان�، �ولیِّ عَصر�، �قائمِ آلِ محمد� و �مَهدیِ موعود� از القاب مشهور اوست. در باور کنونیِ شیعهٔ دوازده امامی، حجّت بن حسن در نیمهٔ شعبان سال ۲۵۵ یا ۲۵۶ ه‍. ق در سامرّا زاده شد؛ او در پنج سالگی و پس از درگذشت پدرش به امامت رسید. پس از درگذشت حسن عسکری، مهدی تنها از طریقِ چهار سفیر یا نایب با شیعیان تماس می گرفت. البته بررسی های تاریخی نشان می دهد که از آغاز، تعداد وکلا محدود به چهار تن نبوده و اصطلاح نیابتِ خاص در قرن های چهارم و پنجم هجری توسط علمای شیعه مانند شیخ طوسی و برای تبیینِ غیبت صغری ایجاد شده است. پس از یک دورهٔ هفتاد ساله — موسوم به غیبت صغری — و با مرگ علی بن محمد سَمَری، چهارمین نایب امام دوازدهم شیعه، بار دیگر حیرت شیعیان را فراگرفت. آن ها سرانجام در سدهٔ پنجم به تبیینی عقلی در کلامِ شیعه از غیبتِ امام دست یافتند. به باور شیعیان، پس از دوران سُفَرا ( نایبان خاص ) ، شیعیان با مهدی به طور مستقیم در ارتباط نیستند و این دوران را اصطلاحاً غیبت کبری می نامند. پس از پایان دورهٔ غیبت، وی با عنوان مهدی قیام خواهد کرد و او کسی خواهد بود که توسط وی حق و عدالت بار دیگر به پیروزی خواهد رسید.

می خواهم بگویم که درک شما از اسلام چیست؟ نماز و دعا برای ظهور؟ رفتن به کربلا و زیارت امامان؟ غذای امام حسین؟
خب همه می دانیم که غذای امام حسین هرچه هم که باشد چون با نیا امام بوده شفا بخش هست ( مهم نیست علم چی میگه ) ولی فکر کنم ایشان منظور دیگری داشت.
- ادامه داد؛ اگر به این ها پایبند هستید، من شما را به بت پرستان در گذشته تشبیه می کنم. آنها هم همین باورها را داشتند؛ و برای بت های خود مراسم های مختلف می گرفتند ( بدون آنکه بدانند که آیا واقعا آنها وجود و زندگی دارند یا نه؟ ) موجودات خوبی هستند یا نه.
آیا هیچ یک از شما میتواند وجود هر یک از امامان که اکنون همچون خداوند یکتا آنها را مقدس میدانید و گویا می پرستیدشان را اثبات کند؟ در قرآن آمده؟ پس برای چه هر داستانی را تا این حد باور می کنید. من قصد ندارم که بگویم آنها نبودند یا اینکه انسان های خوبی نبودند ولی بدانید که اگر بی دلیل و بدون دقت به درستی یا دروغین بودن این داستان ها، آنها بشنوید و باور کنید، ابلهان را الگوی خود ساختید.
آیا اینکه آنها از نسل رسول خداوند ( که در قرآن به مهربانی معروف است ) هستند، دلیلی برای خوب بودن آنها می شود؟ پس یعنی خوب بودن به نژاد آدم بر میگرده؟ پس برای چی به دنیا آمدیم تا آزموده شویم؟
- ما پاسخ دادیم: مگر فقط قرآن ملاک هست؟ بسیاری از مراجع دینی به صورت مکتوب داریم که آنها را تایید نموده اند.
- پاسخ داد: آیا هر کتابی درست میگوید؟ در امروزه بسیاری وبسایت ها و مراجع اینترنتی هم داریم که همواره در حال فریب دادن و دروغ گفتن هستند؛ حال می تواند از قصد و یا از نادانی و غیر عمدی باشد.
آیا کتاب ها را خدا نوشته است؟ پس انسان نوشته ، آیا هر انسانی هرچه نوشت، درست می باشد؟با این خرد و اندیشه شما، قسم می خورم اگر من کتابی دروغین با متون و تصویرهایی بسیار زیبا، جذاب و سطح بالا برایتان بنویسم، همه ی شما بندگان و فریب خورده ی من خواهید شد.
- یکی دیگر برخاست و به ایشان گفت: حال چه کنیم؟ از بچگی مان به ما اینجوری گفتند که ما اینگونه معتقد به آنها شدیم. نظر شما برای ادامه راه چیست؟ لطفاً راهی درست به ما پیشنهاد کنید.
- گفت: شما نیاز نیست که آنها را بپرستید، باور کنید و یا نکنید. کار درست این هست که بر این داستان ها دقت کنید. اگر کاری نیکویی از قهرمانان داستان شنیدید تلاش کنید به آن عمل کنید ولی مثل همه ی داستان ها مثل حتی سوپرمن. آیا شما سوپرمن را می پرستید؟ و یا وجود حقیقی از آن را باور دارید؟ خیر، فقط از خوبی هایش لذت می بریم و در زندگی مان انجام می دهیم.
پس از این بار گفتگو ما بی ادبی زشتی به ایشان کردیم و دیگر او را ندیدیم. با این حال هنوز هم بسیاری او را کافر میخوانند.
• برخی از میانه ی بحث پیشین ما این بود: فکر کنید پسر یک خانم مهربان که در دهی مشهور بود، از پی اتفاقی افتاد و دستش شکست. نفر اول فهمید و برای گزارش و آگاهی رساندن به دیگران رفت و گفت: پسر معصومه خانم افتاد و دستش بد شکسته. نفر دوم پس از ناراحتی به آن سو تر رفت و گفت: پسر معصومه خانم افتاده، بدنش شکسته، کمک!
نفر سوم: معصومه خانم مرد، پسرش زخمیه، بدوید!!!
و. . .

پاسخ اجمالی
همیشه کسی که مدّعی است، لازم است دلیل ارائه کند نه منکر؛ بر این اساس، اگر کسی ادعا کند که بنی عباس امام مهدی ( عج ) به شهادت رساندند، باید دلیل ارائه نماید. در عین حال ما ادله قطعی بر وجود آن حضرت ( عج ) داریم که به برخی از آنها اشاره می کنیم.
1. ظهور امام زمان وعده الهی است: در اخبار وارده از ائمه اطهار راجع به تشریح وعده الهى در آیه 54 سوره مائده به طور صریح و حتم آن را منطبق به ظهور امام قائم نموده است و در برابر انکار منکران و تردید مشککان تاکیدات مناسبى در آن اخبار ذکر شده است‏. [2] و باز آنان همان کسانى هستند که خداوند در باره آنان فرمود: �فَسَوْفَ یَاْتِی اللَّهُ بِقَوْمٍ یُحِبُّهُمْ وَ یُحِبُّونَهُ�؛ خداوند به زودى گروهى را خواهد آورد که آنان را دوست می دارد و آنان نیز او را دوست می دارند، در برابر مؤمنان فروتن و در برابر کافران با عزّت و درشت خو و سخت گیر هستند. [4]
2. نامه های امام ( توقیعات ) : توقیعات حضرت صاحب الزمان ( ع ) به دست عثمان بن سعید و فرزندش محمد بن عثمان براى شیعیان و دوستان خاص پدر آن حضرت ( ع ) صادر می شد.
آن توقیعات متضمن امر و نهى و جواب سؤالات شیعیان از حضرتش و به همان‏ خطى بود که در زمان امام حسن عسکرى ( ع ) نوشته می شد. شیعیان نیز به اتفاق آنها را عادل می دانستند، تا این که عثمان بن سعید رحلت نمود، و پسرش ابو جعفر محمد بن عثمان او را غسل داد و پس از وى به جاى او منصوب گشت، و همه امورى را که پدرش متکفل بود به وى تفویض شد، تمام شیعیان عدالت و وثاقت و امانت دارى او را ستودند. [1]. صدوق، کمال الدین، کمره‏اى، محمد باقر، ج‏1، ص 62، تهران، اسلامیه‏، چاپ اول، تهران‏، 1377.
[3]. مائده، 54.
[5]. مجلسی، محمد باقر، بحار الانوار، ج ‏51، ص 346، بیروت، دار احیاء التراث العربی‏، چاپ دوم، بیروت‏، 1403ق‏.