امالیا خودریگش

آمالیا خودریگش. آمالیا خودریگش ( پرتغالی: Amália Rodrigues؛ تلفظ پرتغالی:؛ ۲۳ ژوئیهٔ ۱۹۲۰ – ۶ اکتبر ۱۹۹۹ ) یک موسیقی دان، خوانندهٔ برجستهٔ فادو و هنرپیشه اهل پرتغال بود. وی بین سال های ۱۹۳۹ تا ۱۹۹۹ میلادی فعالیت می کرد.
آمالیا به «ملکه فادو» ( پرتغالی: Rainha do Fado ) ملقب بود و نقش اساسی در شناساندن و به شهرت رساندن این سبک موسیقی در سرتاسر جهان داشت. او یکی از چهره های کلیدی این سبکِ آوازی در دوران تجدید و احیا آن، در قرن بیستم بود و طی دوران ۵۰ سالهٔ هنری اش، مهترین خوانندهٔ زنِ فادو محسوب می شد. وی همچنین بعدها، الهام بخشِ هنرمندانی چون ماریزا و مادره دو شد.
آمالیا تا سال ۱۹۹۹ میلادی، بیش از ۳۰ میلیون نسخه ترانه فروخته بود و همچنان پُرفروش ترین خوانندهٔ تاریخ پرتغال محسوب می شود. [ ۱] [ ۲] [ ۳]
پس از مرگش، دولت پرتغال، ۳ روز عزای عمومی اعلام کرد[ ۴] [ ۵] و پیکرش را در «پانتئون ملی پرتغال»، با حضور ده ها هزار مشایعت کننده و در کنار سایر مشاهیر برجستهٔ آن کشور به خاک سپردند. منزلش نیز در خیابان «سائو بنتو» مبدل به موزه شد.
در سال ۲۰۰۷ میلادی در انتخابی عمومی که برای برگزیدن «برجسته ترین چهره های تاریخ پرتغال» برگزار شد، او رتبهٔ چهاردهم را بدست آورد. [ ۶]
وی در سرتاسر جهان، برندهٔ افتخارات و نشان های گوناگونی شده است. به عنوان مثال، دولت فرانسه به او بابت فعالیت های هنری اش، نشان شوالیهٔ لژیون دونور را اعطا کرد.