اماستری

اَماستری دختر هوتن، یکی از هفت نجیب زاده ای بود که در سال ۵۲۲ پیش از میلاد مغی را که در حال جعل هویت بردیا بود، کشت. پس از این رخدادها، داریوش بزرگ فرمانروایی ایران را بر عهده گرفت. به گفته هرودوت، هوتن با ازدواج های سلطنتی نجیب زادگی بیشتری دریافت کرد. داریوش بزرگ با دختر هوتن به نام فیدیما ازدواج کرد و هوتن نیز با یکی از خواهرهای داریوش ازدواج کرد که اماستری حاصل این ازدواج بود.
هنگامی که داریوش در سال ۴۸۶ پیش از میلاد درگذشت، اماستری با ولیعهد، خشایارشا ازدواج کرد. هرودوت اماستری را به عنوان یک شخص خودکامه و بی رحم توصیف می کند:
من دریافته ام که آمستریس، همسر خشایارشا، در هنگام پیری، دو بار هفت فرزند از نجیب زادگان ایرانی را دفن کرد تا خدایی که در زیر زمین است، به او زندگی جدیدی بازگرداند.
خاستگاه این داستان نامشخص است؛ چرا که مدارک و گزارش های شناخته شده نشان می دهد که قربانی کردن انسان در آیین زرتشتی مجاز نبوده است و همچنین ایرانیان یکتاپرست بودند و خدایی به نام «خدای مردگان» نداشتند. همچنین از آنجا که بیشتر روایت های آن زمان از منابع یونانی است و به دلیل دشمنی تاریخی ایران و یونان، ممکن است همه گزارش ها دقیق نباشد.
مطابق گفته های هرودوت خشایارشا در زمان لشکرکشی به یونان، تمایل زیادی به همسر برادرش ماسیشته پیدا کرد، اما او از این کار خودداری می کرد و به خواست او تن نمی داد. پادشاه پس از بازگشت به سارد، مقدمات ازدواج پسرش داریوش را با آرتاینته، دختر آن زن و ماسیشته، با تصور این که با این کار می تواند راحت تر او را بدست آورد، فراهم کرد. او پس از بازگشت به شوش، آرتاینته را برای پسرش داریوش به دربار آورد، اما خودش عاشق او شد و با او همبستر شد. هنگامی که ملکه اماستری، همسر خشایارشا، از این اتفاق باخبر شد، به فکر انتقام افتاد. او به دنبال انتقام از آرتاینته نبود؛ بلکه می خواست از مادر او، همسر ماسیشته، انتقام بگیرد، چرا که فکر می کرد که او پشت این اتفاق هاست. اماستری در زادروز خشایارشا، نگهبانانش را فرستاد تا همسر ماسیستس را مثله کند و آن ها با قطع پستان های او، آن ها را جلوی سگ ها انداختند و بینی، گوش ها، لب و زبانش را نیز قطع کردند. ماسیشته با دیدن این موضوع برای آغاز شورش به باکتریا گریخت، اما توسط ارتش خشایارشا رهیابی و همراه با پسرانش کشته شد.