( امارة بالسوء ) امارة بالسوء. [ اَم ْ ما رَ تُن ْ بِس ْ سو ] ( ع ص مرکب ) فرماینده به بدی. مأخوذ ازآیه : ان النفس لامارة بالسوء ( قرآن 53/12 )؛ تن آدمی نهمار بدفرمایست و بدآموز. ( کشف الاسرار میبدی ج 5 ص 73 )؛ همانا نفس سخت فرماینده است به بدی.
