( امارت مآب ) امارت مآب. [ اِ رَ م َ ] ( ص مرکب )هم مرتبه امیر و فرمانفرما. در مقام القاب و عناوین متداول بود : خواجه افضل جناب امارت مآب را بی اختیار ساخت. ( حبیب السیر چ طهران جزء3 ص 275 ).
