( آمار ثبت و احوال ) ( اداره کل ) در شهریور ۱۲۹۵ ه. ش تصویب نامه ای مشتمل بر ۴۱ ماده راجع به آمار و ثبت احوال بتصویب هیئت وزیران رسید ولی تا آذر ۱۲۹۷ اجرا نشد . در سال مذکور ثبت احوال در تهران در وزارت داخله ( کشور ) تاسیس شد و به تدریج در نقاط دیگر کشور توسعه یافت . در ۱۳٠۳ آیین نامه ای مفصل راجع با حصائیه و جمع آوری آمار های گوناگون بتصویب هیئت وزیران رسید اداره ثبت و احوال در آغاز [ سجل احوال ] نامیده می شد و گاهی تحت نظر شهرداری و گاهی از ادارات وزارت کشور محسوب می شد در سال ۱۳٠۷ اداره مزبور بنام [ اداره احصائیه و سجل احوال کل مملکتی ] نامیده شد . در سال ۱۳۱٠ آموزشگاه اختصاصی برای تربیت آمارگر تاسیس گردید . در سال ۱۳۱۶ نام اداره مذکور به [ اداره آمار و ثبت احوال ] تغییر داده شد . در خرداد ۱۳۱۸ قانون سر شماری به تصویب مجلس شورای ملی رسید و از آن تاریخ تا شهریور ۱۳۲٠ در ۳۵ شهر سر شماری بعمل آمد . در سال ۱۳۳۷ وظایف ادارات آمار و ثبت احوال از یکدیگر تفکیک گردید و تشکیلات فعلی ثبت احوال بنام [ اداره کل ثبت احوال ] نامیده شد . اکنون دو اداره مستقل ( اداره کل ثبت احوال - اداره کل آمار عمومی ) تحت نظر وزارت کشور امور سجلی و آماری کشور اداره می نمایند .
