اماثه. [ اَ ث َ ] ( اِخ ) اماذه . نام دیهی است. در ترجمه محاسن اصفهان ( ص 39 ) چنین آمده : به رستاق دار به طسوج جانان در کوهستان دیه اماثه کرمکی هست... که در شب تاریک رودمانند چراغی روشن از پشت او افروخته میگردد... -انتهی. و رجوع به متن عربی محاسن اصفهان ص 18 شود.
