اماتیا

لغت نامه دهخدا

اماتیا. [ اِ ت ِ ] ( اِخ ) ایماتیا . اماتی . نام سرزمینی بود از مقدونیه ٔقدیمی ، عبارت از قسمت شمال غربی قطعه مزبور، و مرکزش اوسه نام داشت و در محل مقدونیه حالیه واقع شده بود. گاهی این اسم به تمام قطعه مقدونیه نیز اطلاق میشود. این کلمه در زبان آرناودی ( آلبانی ) معنی «خطه ٔبزرگ » میدهد و اینان از نظر جنسیت نژادی با اهالی ایلیریا خویشاوندی داشتند، و از این رو معلوم میشود که اهالی مقدونیه قدیم وسعت آفاق و طول و عرض صحاری و عرصات میهن خویش را منظور نظر قرار داده به این نامش خوانده اند و ناحیه ماط واقع در آلبانی نیز از حیث اشتقاق با این کلمه مناسبتی دارد. ( از قاموس الاعلام ترکی ج 2 ). مرکز اماتی حالیه ، برویا و سکنه آن 96400 تن است. ( لاروس بزرگ ).

فرهنگ فارسی

یا ایماتیا و یا اماتی است نام سرزمینی بود از مقدونیه قدیمی .

پیشنهاد کاربران

آماتیا اسم فارسی قدیمی به معنی الهه جاودانگی در ایران باستان است، آماتیا:فنا ناپذیر و جاودانه. این کاملا ایرانی است و اسم یونانی یا عربی نیست . . .

بپرس