آماتی خاندان. آماتی، خاندانِ (قرون ۱۶ تا ۱۸)(Amati)
خانوادۀ ایتالیایی ویولن ساز. در حدود سال های ۱۵۵۰ تا ۱۷۰۰ در کرِمونا۱ کار می کردند. نیکولو آماتی۲ (۱۵۹۶ـ۱۶۸۴) استادِ آندرِ آ گوارنِری۳ و آنتونیو استرادیواری۴ بود. پدربزرگ نیکولو، آندرِ آ آماتی۵ (ح۱۵۱۱ـ ح ۱۵۸۰) شکل کلاسیک ویولن را پدید آورد. قدیمی ترین ویولن های شناخته شدۀ آندرِ آ آماتی فقط سه سیم داشتند و احتمالاً او اولین کسی بوده که سیم چهارم را اضافه کرده است . معروف است که ویولاها و ویولن های کوچک و بزرگ (مدل «گراند») می ساخت و ویولون سل هایی نیز ساخته است ، که یک دسته از آن ها پس از ۱۵۶۰ به سفارش شارل نهم۶ پادشاه فرانسه ساخته شدند و برخی از آن ها هنوز هم باقی مانده اند. صدای سازهای او پُر و زیباست اما کم قدرت تر از صدای سازهای جانشینان او در مکتب کرِمونایی۷ است ، آن نیز شاید به سبب قوس خیلی زیاد شکمِ ساز که از مشخصۀ ویولن ها و ویولاهای او بود، ناشی می شد. پس از آندرِ آ، دو پسرش ، آنتونیو۸ (۱۵۵۰ـ۱۶۳۸) و جیرولامو (هیرونیموس )۹ (۱۵۶۱ـ۱۶۳۰)، جانشین او شدند و سنت پدر را ادامه دادند؛ آنان اغلب سازهای خود را با نشان ِ مشترک «برادران آماتی ، پسران آندرِ آ۱۰» مشخص می کردند. نیکولو آماتی پسر جیرولامو و سرشناس ترین عضو خانواده بود. ویولن های او صدایی بی نهایت غنی و با شدتی فوق العاده تولید می کردند، که با استفاده از چوبی ضخیم تر و کاهش برآمدگی شکم به دست آمده بود. در این زمان ویولن های کرِمونا شهرت زیادی پیدا کرده بودند، که تا امروز هم آن را حفظ کرده اند، و آن ها را بهترین ویولن های جهان می دانند. شهرت نیکولو و شاگردانش ، گوارنِری و استرادیواری ، به نوعی آوازۀ آندرِ آ و پسرانش را تحت الشعاع قرار داده بود، اما نام ایشان نیز به سبب پیش گامی در عرضۀ یک حرفۀ صنعتی جدید به ایتالیا در یادها مانده است .
خانوادۀ ایتالیایی ویولن ساز. در حدود سال های ۱۵۵۰ تا ۱۷۰۰ در کرِمونا۱ کار می کردند. نیکولو آماتی۲ (۱۵۹۶ـ۱۶۸۴) استادِ آندرِ آ گوارنِری۳ و آنتونیو استرادیواری۴ بود. پدربزرگ نیکولو، آندرِ آ آماتی۵ (ح۱۵۱۱ـ ح ۱۵۸۰) شکل کلاسیک ویولن را پدید آورد. قدیمی ترین ویولن های شناخته شدۀ آندرِ آ آماتی فقط سه سیم داشتند و احتمالاً او اولین کسی بوده که سیم چهارم را اضافه کرده است . معروف است که ویولاها و ویولن های کوچک و بزرگ (مدل «گراند») می ساخت و ویولون سل هایی نیز ساخته است ، که یک دسته از آن ها پس از ۱۵۶۰ به سفارش شارل نهم۶ پادشاه فرانسه ساخته شدند و برخی از آن ها هنوز هم باقی مانده اند. صدای سازهای او پُر و زیباست اما کم قدرت تر از صدای سازهای جانشینان او در مکتب کرِمونایی۷ است ، آن نیز شاید به سبب قوس خیلی زیاد شکمِ ساز که از مشخصۀ ویولن ها و ویولاهای او بود، ناشی می شد. پس از آندرِ آ، دو پسرش ، آنتونیو۸ (۱۵۵۰ـ۱۶۳۸) و جیرولامو (هیرونیموس )۹ (۱۵۶۱ـ۱۶۳۰)، جانشین او شدند و سنت پدر را ادامه دادند؛ آنان اغلب سازهای خود را با نشان ِ مشترک «برادران آماتی ، پسران آندرِ آ۱۰» مشخص می کردند. نیکولو آماتی پسر جیرولامو و سرشناس ترین عضو خانواده بود. ویولن های او صدایی بی نهایت غنی و با شدتی فوق العاده تولید می کردند، که با استفاده از چوبی ضخیم تر و کاهش برآمدگی شکم به دست آمده بود. در این زمان ویولن های کرِمونا شهرت زیادی پیدا کرده بودند، که تا امروز هم آن را حفظ کرده اند، و آن ها را بهترین ویولن های جهان می دانند. شهرت نیکولو و شاگردانش ، گوارنِری و استرادیواری ، به نوعی آوازۀ آندرِ آ و پسرانش را تحت الشعاع قرار داده بود، اما نام ایشان نیز به سبب پیش گامی در عرضۀ یک حرفۀ صنعتی جدید به ایتالیا در یادها مانده است .
wikijoo: آماتی،_خاندان_(قرون_۱۶_تا_۱۸)