( ام ریطة ) ام ریطة. [ اُم ْ م ِ رَ طَ ] ( اِخ ) بنت کعب بن سعد یا سعید از بنی تیم بن مرة ملقب به جعراء یا خضراء یا خرقا. از زنانی است که در عرب به حماقت و گولی ضرب المثل شده است. گویند از صبح تا شام به کنیزکانش امر رشتن می داد و آنگاه می فرمود که باز کنند و باز می کردند و این زن همان است که آیه شریفه و لاتکونوا کالتی نقضت غزلها من بعد قوة انکاثاً ( قرآن 92/16 ) در حق وی نازل شده است. ( از ریحانة الادب ج 6 ص 221 ) ( المرصع ).
