ام الهیثم

لغت نامه دهخدا

ام الهیثم. [ اُم ْ مُل ْ هََ ث َ ] ( ع اِ مرکب ) عقاب. ( ناظم الاطباء ) ( آنندراج ). رجوع به هیثم شود.

ام الهیثم. [ اُم ْ مُل ْ هََ ث َ ]( اِخ ) بنت الاسود نخعی. از زنان شاعر عرب و از صحابه بود. اشعاری بدو نسبت میدهند که در رثاء علی بن ابی طالب ( ع ) سروده شده است. رجوع به خیرات حسان ج 1 ص 65 و ریحانة الادب ج 6 ص 258 شود. شاید همان ام البراء باشد. رجوع به ام البراء شود.

ام الهیثم. [ اُم ْ مُل ْ هََ ث َ ] ( اِخ ) صاحب خیرات حسان از مزهر سیوطی ام الهیثم را از زنان فصیح گوی بشمار آورده است. ( از خیرات حسان ج 1 ص 65 ). رجوع به ام الهیثم بنت الاسود و «ام البراء» شود.

پیشنهاد کاربران