ام الفساد

/~ommolfesAd/

لغت نامه دهخدا

ام الفساد. [ اُم ْ مُل ْ ف َ ] ( ع اِ مرکب ) کسی که فساد بسیار کند، منشاء فساد.

( اسم ) سرمایه تباهی مایه تبه کاری ام المفاسد .

( ~. فِ یا فَ ) [ ع . ] ۱ - (اِ. ) مایه و سبب تباهی و فساد. ۲ - (ص . ) فتنه انگیز.

سرمایۀ تباهی و تباه کاری.

پیشنهادی ثبت نشده است. شما اولین نفر باشید