ام ارای

ام آرآی. اِم آرآی (magnetic resonance imaging (MRI))
اِم آرآی
سیستم تشخیصی پرتوافکنی براساس تشدید مغناطیسی هسته ای نمایشگرِ تصاویر بسیار دقیق سه بعدی از ساختارهای درون بدن، بدون این که بیمار را در معرض تشعشع مُضر قرار دهد. این شیوه برای تصویربرداری از بافت های نرم بدن، به ویژه مغز و نخاع، بسیار ارزشمند است. ام آرآی که پس از کشف اشعۀ ایکس بزرگ ترین پیروزی در تصویربرداری تشخیصی دانسته شد، شیوه ای غیرمهاجم برمبنای مغناطیسی است که چندهزار برابر قوی تر از حوزه مغناطیسی زمین است. این مغناطیس موجب می شود که هسته های درون اتم های بدن در یک جهت گردش کنند. هنگامی که یک پالس کوتاه رادیویی به بدن مخابره می شود، هسته های سلولی می چرخند و در حالی که خود را با مغناطیس هماهنگ می کنند، علایم رادیویی ضعیفی می فرستند. این علایم که برای هر نوع بافتی مخصوص همان بافت است، به طریق الکترونیک به تصاویری بر روی یک صفحۀ نمایشگر تبدیل می شوند. همچنین روش دیگری که با استفاده از تکنولوژی مغناطیسی به وجود آمد، اسپکتروسکوپی تشدید مغناطیسی (ام آراِس) برای جست وجوی شرایطی است که در سوخت وساز انرژی بدن اختلال وجود دارد، ازجمله ایسکمی کم خونی موضعی و آسیب سمی ناشی از مصرف داروها یا مواد شیمیایی دیگر. ام آراِس در تشخیص برخی سرطان ها نیز کاربرد دارد.