الیهو

لغت نامه دهخدا

الیهو. [ ] ( اِخ ) نام یکی از رؤسای «منسه » که داود پیغمبر را تا صقلغ متابعت کرد. ( از قاموس کتاب مقدس ).
الیهو. [ ] ( اِخ ) ابن برکئیل بوزی. یکی از پیروان و دوستان ایوب پیغمبر ومصدق سخنان وی بود. رجوع به قاموس کتاب مقدس شود.

دانشنامه آزاد فارسی

اَلیهو (Elihu)
(در عبری به معنی «خدای من اوست») نام چند شخصیت در عهد عتیق: ۱. الیهو بن بَرَکئیل بوزیاز ملامت گران ایوبهنگامی که زبان به شکوه از غدر روزگار گشود؛ ۲. الیهو از برادران داودکه رئیس سبط یهودابود؛ ۳. الیهو بن توحوکه سموئیلپیامبر نسب به او می برد.
wikijoo: الیهو

پیشنهاد کاربران

بپرس