الیزر کاشانی

کاشانی در ۲۳ اوت ۱۹۴۴ توسط نیروهای بریتانیایی به ظن عضویت در ایرگون دستگیر و به لاترون فرستاده شد. او سرانجام در کنار ۲۵۰ زندانی یهودی دیگر به اریتره منتقل شد. کاشانی زمانی که در آفریقا بود، اصرار داشت که به نیروی زیرزمینی ایرگون بپیوندد، اگرچه در ابتدا او را به خاطر سابقه بازداشت نمی پذیرفتند. زمانی که در اریتره بود، زبان انگلیسی را به خوبی آموخت. هنگامی که او به فلسطین بازگشت، علیرغم خطر گزارش شدن به پلیس بریتانیا به دلیل مظنون بودن، به یک مبارز برجسته برای ایرگون زوای لئومی تبدیل شد.
در نیروی زیرزمینی او با اطلاعات، تسلیحات و عملیات نظامی سر و کار داشت و حتی یک دوره را برای فرماندهی شروع کرد، اما قبل از اینکه بتواند به پایان برسد درگذشت. در ۲۹ دسامبر ۱۹۴۶، کاشانی و چهار جنگجوی دیگر ایرگون، مردخای الکاهی، یخیل درسنر، حییم گیلاد و آبراهام میزراهی، برای اقدام در شبی که به عنوان شب ضرب و شتم شناخته می شود، حرکت کردند. در تقاطع تایاسیم، پنج نفر از آنها با یک سد پلیس مواجه شدند که از آنجا تیراندازی کردند. راننده، میزراهی بر اثر جراحات وارده جان باخت. الیزر و سه جنگجوی باقیمانده دستگیر و به یک اردوگاه نظامی در نزدیکی منتقل شدند، جایی که آنها یک سری شکنجه را پشت سر گذاشتند و ۲۰ ساعت متوالی آنها را کتک زدند. پس از پنج روز که در آن تحقیر و ضرب و شتم شدند، این افراد به اورشلیم منتقل شدند.
در ۱۰ فوریه ۱۹۴۷، چهار دادگاه نظامی برگزار شد. الکاهی، کاشانی، درسنر و گیلاد شلوار و جوراب خاکی، کفش مشکی، کت خاکستری و کلاه جمجمه آبی مایل به سفید پوشیدند. این چهار نفر صلاحیت دادگاه برای محاکمه آنها را رد کردند و از پاسخ به سؤالات یا اتهامات خودداری کردند. پس از یک محاکمه کوتاه، قضات اعلام کردند که این چهار نفر به اتهام حمل سلاح مجرم شناخته شدند. مجازات الکاهی، درسنر و کاشانی اعدام بود در حالی که گیلاد ۱۷ ساله به حبس ابد محکوم شد. همین که حکم شنیده شد، آن چهار نفر برخاستند و حتیکوه خواندند.