الیزابت گارلی فلین ( زاده ۷ اوت ۱۸۹۰ – درگذشته ۵ سپتامبر ۱۹۶۴ ) ، فعال و رهبر کارگری و فمینیست بود که رهبری اتحادیه کارگران صنعتی جهان ( IWW ) را بر عهده داشت. فلین عضو بنیان گذار اتحادیه آزادی های مدنی آمریکا و طرفدار بارز حقوق زنان، کنترل موالید و حق زنان بود. وی در ۱۹۳۶ به حزب کمونیست آمریکا پیوست و در سال ۱۹۶۱ به ریاست آن رسید. وی در جریان بازدید از اتحادیه شوروی به هنگام حضور در یک تشییع جنازه درگذشت.
... [مشاهده متن کامل]
فلین در ۱۹۸۰ در کنکورد، در نیوهمپشایر به دنیا آمد. خانواده وی در سال ۱۹۰۰ به نیویورک نقل مکان کرد. وی در آنجا توانست به مدارس عمومی محلی برود. خانواده فلین او را با سوسیالیسم آشنا کرد. وی نخستین سخنرانی عمومیش را زمانی انجام داد که تنها شانزده ساله بود. این سخنرانی با عنوان «سوسیالیسم برای زنان چه کار خواهد کرد؟» در باشگاه سوسیالیستی هارلم انجام شد. در نتیجه وی احساس وظیفه کرد که می باید برای عدالت اجتماعی سخن بگوید، با اینحال بعداً از تصمیمش مبنی بر ترک دبیرستان موریس پیش از پایان تحصیلاتش پشیمان شد. فلین یک سال بعد و در سال ۱۹۰۷ با جی. ای. جونز، سازمان دهنده منطقه ای اتحادیه کارگران صنعتی جهان دیدار کرد. جونز شانزده سال از الیزابت گارلی فلین بزرگتر بود، با این حال آنگونه که فلین در خودزندگی نامه اش نوشته است: «من عاشقش شدم و ما در ژانویه ۱۹۰۸ با هم ازدواج کردیم. » از این پیوند دو فرزند پسر به دنیا آمد که اولی به نام جان وینسنت چند روز پس از تولد درگذشت و دومی با نام فرد فلین در ۱۹ ماه مه ۱۹۱۰ به دنیا آمد. ( وی در سال ۱۹۴۰ درگذشت ) .
فلین در سال ۱۹۰۷ به صورت تمام وقت به سازمان دهنده اتحادیه کارگران صنعتی جهان تبدیل شد و در نخستین مجمع اتحادیه در همان سال شرکت کرد. وی در سال های آتی به راه اندازی کمپین هایی در حمایت از کارگران پوشاک در پنسیلوانیا، بافندگان ابریشم در نیوجرسی، کارگران رستوران در نیویورک، کارگران معدن در مینه سوتا، میسولا، مونتانا و اسپوکین واشینگتن، و کارگران نساجی در ماساچوست پرداخت. تئودور درایزر در این دوران وی را «جانب شرقی ژاندارک» توصیف کرد.
در ۱۹۰۹ فلین در یک مبارزه برای آزادی بیان در اسپوکین شرکت کرد و در آنجا برای ایجاد تأخیر در بازداشتش خود را به پایه یک چراغ بست. وی بعداً پلیس را متهم ساخت که زندان را به روسپیخانه تبدیل کرده است؛ اتهامی که آن ها را واداشت تا تمام نسخه های گزارش اتهام را ضبط کنند.
... [مشاهده متن کامل]
فلین در ۱۹۸۰ در کنکورد، در نیوهمپشایر به دنیا آمد. خانواده وی در سال ۱۹۰۰ به نیویورک نقل مکان کرد. وی در آنجا توانست به مدارس عمومی محلی برود. خانواده فلین او را با سوسیالیسم آشنا کرد. وی نخستین سخنرانی عمومیش را زمانی انجام داد که تنها شانزده ساله بود. این سخنرانی با عنوان «سوسیالیسم برای زنان چه کار خواهد کرد؟» در باشگاه سوسیالیستی هارلم انجام شد. در نتیجه وی احساس وظیفه کرد که می باید برای عدالت اجتماعی سخن بگوید، با اینحال بعداً از تصمیمش مبنی بر ترک دبیرستان موریس پیش از پایان تحصیلاتش پشیمان شد. فلین یک سال بعد و در سال ۱۹۰۷ با جی. ای. جونز، سازمان دهنده منطقه ای اتحادیه کارگران صنعتی جهان دیدار کرد. جونز شانزده سال از الیزابت گارلی فلین بزرگتر بود، با این حال آنگونه که فلین در خودزندگی نامه اش نوشته است: «من عاشقش شدم و ما در ژانویه ۱۹۰۸ با هم ازدواج کردیم. » از این پیوند دو فرزند پسر به دنیا آمد که اولی به نام جان وینسنت چند روز پس از تولد درگذشت و دومی با نام فرد فلین در ۱۹ ماه مه ۱۹۱۰ به دنیا آمد. ( وی در سال ۱۹۴۰ درگذشت ) .
فلین در سال ۱۹۰۷ به صورت تمام وقت به سازمان دهنده اتحادیه کارگران صنعتی جهان تبدیل شد و در نخستین مجمع اتحادیه در همان سال شرکت کرد. وی در سال های آتی به راه اندازی کمپین هایی در حمایت از کارگران پوشاک در پنسیلوانیا، بافندگان ابریشم در نیوجرسی، کارگران رستوران در نیویورک، کارگران معدن در مینه سوتا، میسولا، مونتانا و اسپوکین واشینگتن، و کارگران نساجی در ماساچوست پرداخت. تئودور درایزر در این دوران وی را «جانب شرقی ژاندارک» توصیف کرد.
در ۱۹۰۹ فلین در یک مبارزه برای آزادی بیان در اسپوکین شرکت کرد و در آنجا برای ایجاد تأخیر در بازداشتش خود را به پایه یک چراغ بست. وی بعداً پلیس را متهم ساخت که زندان را به روسپیخانه تبدیل کرده است؛ اتهامی که آن ها را واداشت تا تمام نسخه های گزارش اتهام را ضبط کنند.
