الیزابت فورستر نیچه

ترزه الیزابت الکساندرا فورستر - نیچه ( به آلمانی: Therese Elisabeth Alexandra Förster - Nietzsche ) ( ۱۰ ژوئیه ۱۸۴۶ – ۸ نوامبر ۱۹۳۵ ) که از نام دوم خویش استفاده می کرد، خواهر فیلسوف معروف آلمانی فریدریش نیچه و همچنین بنیانگذار بایگانی نیچه بود.
فورستر - نیچه دو سال از برادر کوچکتر بود. پدر آنها کشیشی لوتری در دهکدهٔ روکن بای لوتسن Röcken bei Lützen آلمان بود. این دو خواهر و برادر دوران کودکی و سالیان ابتدایی بزرگسالی را با یکدیگر گذراندند. با این حال، ازدواج الیزابت در سال ۱۸۸۵ با برنارد فورستر میان آنها جدایی افکند. فورستر که پیش از آن به تدریس در دبیرستان ها مشغول بود، در آن زمان یک یهودستیز و ملی گرای آلمانی برجسته به شمار می رفت.
الیزابت در دوران زوال مغزی نیچه، در جایگاه سرپرست برادرش به عنوان مسئول و ویراستار دست نوشته های او شناخته شد. او نوشته های چاپ نشدهٔ نیچه را به منظور مطابقت با ایدئولوژی شخصی خود بازنویسی کرد، به گونه ای که اغلب در تضادی آشکار با عقاید شناخته شدهٔ نیچه در باب ضدیت با یهودستیزی و ملی گرایی قرار می گرفتند. با جرح و تعدیل های صورت گرفته از سوی الیزابت، نام نیچه به نظامی گری آلمان و نازیسم پیوند خورد؛ هر چند پس از آن پژوهشگران متعددی در قرن بیستم اشتباه بودن چنین برداشتی از اندیشه های نیچه را به اثبات رساندند.
برنارد فورستر در نظر داشت که یک «سکونتگاه آریایی خالص» در دنیای نو بنا نهد، از همین رو مکانی را در پاراگوئه یافته بود که تصور می کرد برای این منظور مناسب است. برنارد و همسرش الیزابت چهارده خانوادهٔ آلمانی دیگر را نیز متقاعد کردند تا در این کلونی که به همین مناسبت «نوئِوا گرمانیا» خوانده می شد، به آنها بپیوندند. این گروه ۱۵ فوریهٔ ۱۸۸۷ آلمان را به مقصد آمریکای جنوبی ترک کردند.
ایجادِ این کلونی با موفقیت همراه نبود. زمین آن مناسب شیوه های کشاورزیِ آلمانی نبود، انواع بیماری در آن شیوع یافت، و آمد و شُد به کلونی با سختی و کُندی صورت می گرفت. برنارد فورستر که با بدهی هایی فزاینده روبه رو شده بود، ۳ ژوئن ۱۸۸۹ با مسموم کردنِ خویش دست به خودکشی زد. چهار سال بعد همسر او الیزابت کلونی را برای همیشه ترک کرد و به آلمان بازگشت. این کلونی هنوز پابرجا است و ناحیه ای از دپارتمان سن پدرو در پاراگوئه به شمار می رود. [ ۲]
زوال ذهنی نیچه سال ۱۸۸۹ حادث شد و مرگ او در سال ۱۹۰۰ رخ داد. خواهر او الیزابت پس از بازگشت به آلمان در سال ۱۸۹۳ او را فردی محجور و غیرِ رشید در امور خود یافت که آثارِ منتشرشده اش داشت اندک اندک در اروپا مورد مطالعه و بحث قرار می گرفت. از آن زمان به بعد بود که الیزابت نقشی تعیین کننده در پشتیبانی از برادرش به ویژه چاپِ مجموعه از پاره نوشت های او تحت عنوان «اراده معطوف به قدرت» ایفا نمود.